- tknąć
- tknąć I {{/stl_13}}{{stl_23}}ZOB. {{/stl_23}}{{stl_33}}tykać I {{/stl_33}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}tknąć II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. 3. os dk IVa, tknie, tknął, tknięty, tylko w imiesł. biernym i 3 os. lp {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o myślach, uczuciach itp.: silnie poruszyć, przejąć, opanować, ogarnąć kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Tknęło go nagłe przeczucie, podejrzenie. Tknął kogoś dziwny niepokój. Ktoś tknięty trwogą. Tknięty do żywego. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o nieszczęściach, chorobach itp.: spaść na kogoś, porazić, dotknąć kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Tknięty apopleksją. Drzewo tknięte zarazą. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}zwykle nos, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'ktoś miał przeczucie, wyczuł coś instynktownie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Tknęło ją, żeby zajrzeć do dzieci. Coś go tknęło i zrezygnował z wyjazdu.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}nie tknąć [nie ruszyć] {{/stl_10}}{{stl_8}}{kogoś} {{/stl_8}}{{stl_7}}palcem; nie tknęła {{/stl_7}}{{stl_8}}{czegoś} {{/stl_8}}{{stl_7}}stopa ludzka [człowieka] {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.